Leita í fréttum mbl.is

Vísindi á mannamáli: Mæði-visnuveirur í hádeginu

Vísindauppgötvanir á Íslandi tengdar veirusjúkdómum í sauðfé og mikilvægi þeirra fyrir skilning á alnæmisveirunni eru meginefni erindis sem Halldór Þormar, prófessor emeritus í frumulíffræði við Háskóla Íslands, flytur í Hátíðasal Háskóla Íslands, þriðjudaginn 20. janúar nk. kl. 12.10. Um er að ræða þriðja erindið í nýrri fyrirlestraröð
á vegum Háskóla Íslands sem nefnist Vísindi á mannamáli.

Alnæmisveiran HIV fannst snemma á níunda áratug tuttugustu aldar í sjúklingum með forstigseinkenni alnæmis. Rannsóknir sýndu að HIV veldur sjúkdómnum og í ljós kom að veiran var svokölluð lentiveira, sú fyrsta sinnar tegundar sem fannst í mönnum.
Nærri 30 árum áður höfðu veirur af þessum flokki fundist hér á landi í sauðfé við rannsóknir að Tilraunastöð Háskóla Íslands í meinafræði að Keldum. Halldór Þormar, sem tók þátt í þessum tímamótarannsóknum, mun segja frá þeim í erindi sínu.

mvv_growth_visnavirus.jpgMynd: Mæði-visnuveirur valda samruna fruma í rækt. Mynd úr grein Halldórs Þormar og félaga.

Halldór Þormar á að baki glæsilegan feril sem vísindamaður við Tilraunastöð Háskóla Íslands í meinafræði að Keldum, sem prófessor í frumulíffræði við Háskóla Íslands og við rannsóknir í háskólum og rannsóknastofnunum víða um heim.

Um fyrirlestraröðina
Vísindi á mannamáli er ný fyrirlestraröð Háskóla Íslands sem efnt er til að frumkvæði Lífvísindaseturs og Líffræðistofu Háskóla Íslands. Markmiðið er að varpa ljósi á það hvernig vísindamenn háskólans reyna að afhjúpa leyndardóma náttúrunnar og hvaða þýðingu vísindarannsóknir hafa fyrir daglegt líf fólks.

Allir velkomnir meðan húsrúm leyfir.

Nánari upplýsingar má finna á slóðinni:
www.hi.is/visindi_a_mannamali


G. Ledyard Stebbins átti afmæli

Þróunarfræðin gekk undir mikla samþættingu um miðja síðustu öld. Þá hafði stofnerfðafræðin komið til skjalan og byggt grunn undir þróunartilgátur Darwins. En aðrir hlutar líffræðinnar voru misvel samræmdir við þróunarkenninguna.

Plöntulíffræði, frá litningarannsóknum til líflandafræði var dálítið sér á parti, á meðan dýrafræðingar voru fljótir til að skoða sín gögn í ljósi þróunarkenningarinnar.

Einn maður átti mestan þátt í því að samræma þróunarfræði og plönturannsóknir, G. Ledyard Stebbins. Í gær (19. janúar) voru 109 ár síðan hann fæddist og í ár eru 65 ár síðan bók hans Variation and evolution in Plants kom út. Hann byrjaði ungur að safna plöntum og ákvað strax á öðru ári í háskóla að leggja rannsóknir á þeim fyrir sig. Stebbins stundaði fyrst rannsóknir á litningum Paenoíu blóma og byrjaði snemma að bera saman tegundir. Hann var mjög naskur á fjölbreytileika plönturíksins og duglegur að greina blóm.

Svo víðtæk var þekking hans, að sagt var að hann virtist þekkja hverja einustu plöntu í heiminum, ekki bara vísindalega heldur einnig persónulega.

Brennandi áhugi og helgun sem einkenndi Stebbins er einmitt lykillinn að frjóu og gjöfulu vísindastarfi. Tilfinningar eru mikilvægar fyrir vísindin, því þær drífa áfram frjótt og forvitið fólk.

Ítarefni:

CAROL KAESUK YOON New York Times 21. jan 2000. Ledyard Stebbins, 94, Dies; Applied Evolution to Plants

Peter H. Raven,  PNAS G. Ledyard Stebbins (1906–2000): An appreciation vol. 97 no. 13 6945–6946, doi: 10.1073/pnas.97.13.6945


Bloggfærslur 20. janúar 2015

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband