Fæðing frægrar ræðu

Martin L. King var ekki mikið fyrir að skrifa ræður. Hann rissaði venjulega niður nokkur orð á blað, og lés síðan andan bera sig. Í nokkrum ræðum hafði hann fjallað um draum, um jafnrétti öllum til handa.

En ræðan sem hann flutti í Washington 28. ágúst 1963 var of mikilvæg fyrir slík vinnubrögð. Hann lá yfir nótum til kl. 4 um nóttina. Þegar félagar hans vélrituðu upp textann innihélt ræðan ekki orðin "Ég á mér draum..."

Á útifundinum1 í Washington  fluttu margir ræður, en einnig var flutt tónlist, m.a. gospeldrottningin Mahalia Jackson.

Samkvæmt grein eftir Drew Hansen í NY Times, þá flutti séra King ræðu sína af miklum eldmóði. En á vissum stað í ræðunni hikaði hann, og sleppti frekar illa orðaðri setningu. Síðan lét hann andan grípa sig og sagði:

Go back to Mississippi; go back to Alabama; go back to South Carolina; go back to Georgia; go back to Louisiana; go back to the slums and ghettos of our Northern cities, knowing that somehow this situation can and will be changed.

Þá tók við stutt þögn (rétt eftir 11. mín í myndskeiði með frétt mbl.is). Þá kallaði Mahalia Jackson til hans frá hlið sviðsins, "segðu þeim frá draumnum Martin". Og Martin sagði:

I say to you today, my friends, so even though we face the difficulties of today and tomorrow, I still have a dream. 

Og Martin Luther King flutti glæsilegan lokakafla einnar frægustu ræðu mannkynsögunar.

Orð breyta fólki og heiminum. Lesið þau, notið þau og takist á við áskoranir sem mannkynið stendur frammi fyrir.

Pistill þessi er nær algjörlega byggður á grein Drew Hansen í NY Times, og er nær því að vera þýðing en sjálfstæði skrif!

Frumheimild:

Drew Hansen NY Times Mahalia Jackson, and King's Improvisation

 

Drew Hansen er höfund The Dream: Martin Luther King Jr., and the Speech That Inspired a Nation.

NY Times 1963 200,000 March for Civil Rights in Orderly Washington Rally...

 

„Þau áttu öll þennan draum“

Skammar forsætisráðherrann...

og yfirgefur Spán. Stjörnufræðingurinn Amaya Moro-Martín starfaði á Spáni en sagði nýverið upp og réð sig til NASA. Til að kveðja, sendir hún spænska forsetisráðherranum opið bréf sem birtist í blaðinu El País. Ensk þýðing bréfsins birtist í The Guardian - sjá tengil neðst.

Þar hraunar hún yfir stefnu(leysi) spænsku stjórnarinnar í  vísindum og nýsköpun, og tíundar ótrúlega eiginleika spænsks skriffinnskubákns sem þarf að votta gæði spænskra vísindamanna.

Til að hvetja spænsk stjórnvöld til að hlúa að nýsköpun og fræðimennsku skrifuðu 50.000 spænskir vísindamenn skrifuðu undir lista. Þegar það hafði engin áhrif, þá skrifuðu 80.000 vísindamenn undir annað opið bréf. Og stjórnvöld höfðu ekki einu sinni fyrir því að veita þeim móttöku. 

Hún klykkir út með bombu:

Mariano, during your administration, research in this country has sunk hopelessly into the abyss of the Mariana Trench. And even though our scientific colleagues have discovered that there is life down there, I should tell you that it is bacterial. 

Staðreynd málsins er að vísindarannsóknir og nýsköpun hefur orðið undir í kreppunni. Stjórnvöld, á Spáni, hér sem næstum allstaðar annarstaðar, hafa minnkað styrki til vísindarannsókna (ef ekki í krónum þá að raunvirði). Einnig hefur samdrátturinn þrengt að vísindarannsóknum óbeint, t.d. hérlendis, þar sem aukinn fjöldi nemenda hélst í hendur við niðurskurð til Háskóla. Við HÍ þýddi þetta aukna kennsluskyldu, breytingar á reikniflokkum, og að kennarar fá ekki greitt fyrir að sinna framhaldsnemum. Reyndar fá þeir greitt fyrir leiðbeininguna þegar nemendurnir útskrifast, sem getur verið eftir 2,3,4,5 ár. Sumir framhaldsnemar hætta námi, og þá fer kannski 6 mánaða vinna í vaskinn - ógreidd.

Ég veit um fólk innan HÍ sem er farið að leita sér starfa erlendis. Vonandi tekur einhver þeirra sig til og skrifar opið bréf til íslenskra stjórnvalda. Amaya Moro-Martín er ekki bara hetja á Spáni.

The Guardian 29. ágúst 2013 Farewell letter to the Spanish PM from a scientist who is packing her bags

Open Letter for Science