Arfaslök frétt af athyglisverðri rannsókn - Nik-Zainal á Íslandi

Nýjustu fréttir samkvæmt vísir.is, menn eru með 3 milljarða gena.

Reyndar hefur það verið vitað í nokkurn tíma að erfðamengið okkar er með rétt rúmlega 20.000 gen. Sem er töluvert lægra en hundrað þúsund, áætlað á seinni hluta síðustu aldar, og víðsfjarri misskilningi blaðamanns Vísis.

Fréttin er afbökun á frásögn BBC af nýlegri rannsókn Serenu Nik-Zainal og samstarfsmanna víða um heim (meðal annars Jórunnar Eyfjörð og Ólafs Stefánssonar við læknadeild HÍ). Þau rannsökuðu erfðabreytileika í brjóstakrabbameins æxlum. Þannig er mál með vexti að ein rót krabbameina liggur í göllum í erfðaefni líkamsfruma, en skilningi á þeim göllum hefur verið ábótavant.

Nú hefur tækninni fleytt fram, og hægt er að skoða alla 3 milljarða basanna* sem eru í erfðamengi okkar, í venjulegum vef og æxlisvef.

Þannig er hægt að rýna í mynstur breytinganna, finna galla verða ítrekað í frumum sem leiða til æxla. Stökkbreytingar eru nefnilega að mestu handahófskenndar, en líf krabbameinsfruma er það ekki. Frumur með ákveðna galla eiga meiri líkur á að verða að meinum, og vísindamenn hafa mikinn áhuga á því hvað veldur. Eru það umhverfisþættir, efnaskipti, erfðaþættir sem mestu skipta, og þá hvaða ákveðnu þættir. Eða verða krabbamein til vegna samspils marga þátta?

Niðurstaða rannsóknar Nik-Zainal og félaga er stökkbreytingar í brjóstakrabbameinum sýna ákveðin mynstur. Merkilegt er að sum þeirra fylgja göllum í DNAviðgerðargenum, þeirra þekktust eru BRCA1 og BRCA2.

Það er gaman frá því að segja að Nik-Zainal heldur erindi hérlendis á föstudaginn, á málþingi til heiðurs Jórunnar Eyfjörð, sjá dagskrá neðst.

*Þaðan kom misskilningur fréttamannsins.

James Gallagher BBC 2. maí 2016 Breast cancer: Scientists hail 'milestone' genetic find

Serena Nik-Zainal og fl. Landscape of somatic mutations in 560 breast cancer whole-genome sequences Nature(2016)doi:10.1038/nature17676

Bjarki Ármannsson Vísir.is 2. maí 21016 Ný rannsókn sögð tímamót í baráttunni gegn krabbameini

Föstudagurinn 6. maí - stofa N-132 í Öskju

12:00 – 13:30 BMC-GPMLS: öndvegisfyrirlestrar

Fundarstjóri: Helga M. Ögmundsdóttir

Alan Ashworth, President, UCSF Helen Diller Family Comprehensive Cancer Center, California, USA

Harnessing DNA repair defects to develop new therapies for cancer

Dr. Serena Nik-Zainal, The Welcome Trust Sanger Institution, Cambridge, UK

Landscape of somatic genetics in 560 whole breast cancer genomes

13:30 - 14:00 Hressingar

14:00 - 16:00 Stuttfundur – félagar og vinir

Chair: Bjarnheiður K. Guðmundsdóttir

  Helga M. Ögmundsdóttir

  Steinunn Thorlacius 

  Stefán Þ. Sigurðsson

  Sigríður Klara Böðvarsdóttir

  Ólafur Andri Stefánsson

  Birna Þorvaldsdóttir

  Gunnhildur Óskarsdóttir

 

Náttúrlegt val og tegundamyndun í þorski og skyldum þorskfiskum

Föstudaginn 29. apríl ver Katrín Halldórsdóttir doktorsritgerð sína í líffræði við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Heiti verkefnisins er: Náttúrlegt val og tegundamyndun í þorski og skyldum þorskfiskum (Natural selection and speciation in Atlantic cod and related cod-fish). Vörnin fer fram í stofu 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi HÍ, og hefst kl. 14:00.

Andmælendur eru dr. Matthew W. Hahn, prófessor við líffræðideild Háskólans í Indiana, Bloomington, Bandaríkjunum, og dr. Michael Matschiner, rannsóknamaður við miðstöð rannsókna í vistfræði og þróunarfræði, við lífvísindadeild Óslóarháskóla.

Ágrip af rannsókn
Atlantshafsþorskur, Gadus morhua, er þekktur fyrir sérstaklega mikla frjósemi. Hver hrygna hrygnir milljónum eggja í hvert sinn. Lífvera með slíka frjósemi ætti að geta þolað sterkt val og svarað hraðar valþrýstingi umhverfisins en minna frjósamar lífverur. Af þessum ástæðum er þorskurinn ákjósanleg lífvera eða líkan til rannsókna á náttúrulegu vali á sameindasviði í villtum stofnum. Samanburður milli skyldra lífvera í tegundahópum getur verið gagnlegur við mat á aðskilnaði og uppruna. Hann getur einnig gagnast í leit að skilningi á þeim þáttum sem valið herjar á og eru mikilvægir fyrir darwinska hæfni lífveranna. Í doktorsverkefninu voru raðgreind gen sem líkleg eru til að vera undir vali, sem og heil erfðamengi. Auk Atlantshafsþorsksins voru rannsakaðir Kyrrahafsþorskur (Gadus microcephalus), Grænlandsþorskur (Gadus ogac), Alaskaufsi (Gadus chalcogrammus), ískóð (Boreogadus saida), og ísþorskur (Arctogadus glacialis). Vísbendingar um sameiginlega fjölbrigðni meðal samsæta gena milli ólíkra tegunda er mikilvæg sönnun um jafnvægisval, kraft sem viðheldur erfðabreytileika í stofnum. Merki um slíkt fannst í Cathelicidin-genum sem tilheyra meðfædda ónæmiskerfinu. Nýjar aðferðir byggðar á fjölsamruna Λ samfallanda (multiple merger coalescent), aðferðir sem finna sameiginlegan forföður gena, voru notaðar sem núlllíkan til þess að rannsaka val á Ckma-geninu. Við stofnerfðafræðigreiningu erfðamengjagagna á um 200 einstaklingum af þessum mismunandi þorskfisktegundum var beitt nýlegum tölfræðiaðferðum um sennileika arfgerða. Niðurstöður sýndu að þróunarlegur uppruni Alaskaufsans er kynblöndun milli ískóðs og Atlantshafsþorsks. Sett er fram tilgáta um æxlunarlega einangrun vel þekktra vistgerða þorsks við Ísland, útsjávar- og strandgerðar, sem með kynblöndun hafi myndað nýja æxlunarlega einangraða tegund sem hefur sama litningafjölda og foreldragerðirnar. Blendingstegundin virðist æxlunarlega einangruð frá foreldragerðunum og þrífst í vist sem spannar vistir beggja foreldragerðanna.

Söngvar hnúfubaksins á norðurslóðum - 25. apríl

„Söngvar hnúfubaksins á norðurslóðum: Ný innsýn inn í viðveru og athafnir stórhvelis við Íslandsstrendur“

Edda Elisabet Magnúsdóttir flytur erindi á vegum Hins íslenska náttúrufræðifélags. Erindið verður flutt mánudaginn 25. apríl kl. 17:15 í stofu 132 í Öskju, náttúrufræðihúsi Háskóla Íslands. Aðgangur er öllum heimill og ókeypis.

  Ágrip af erindi:

„Hnúfubakur (Megaptera novaeanglia) er stórhveli af undirættbálki skíðishvala (Mysticeti). Tegundin er eitt helsta aðdráttaraflið í hvalaskoðunum við Ísland enda einn algengasti hvalurinn við strendur landsins. Á árunum 1860–1955 gekk verulega á stofninn vegna hvalveiða í N-Atlantshafi. Mat á stofninum við Ísland voru aðeins um 2000 dýr árið 1987 og því á barmi útrýmingar. Stofninn óx verulega hratt eftir 1995 og telur í dag rúmlega 11.000 dýr.

Hnúfubakar eru mikil fardýr og ferðast allt að 7000 km aðra leið milli fæðu- og æxlunarstöðva. Meginfæðustöð hnúfubaka í N-Atlantshafi er umhverfis Ísland en aðrar fæðustöðvar er að finna við N-Noreg, Grænland og austurströnd N-Ameríku. Þekktasta æxlunarsvæði hnúfubaka í N-Atlantshafi er við í Karíbahafi. Þó virðist aðeins hluti hvala frá Íslandi og Noregi nýta þær æxlunarstöðvar en þar eru ráðandi hnúfubakar frá austurströnd N-Ameríku. Einhverjir hnúfubakar frá Íslandi og Noregi nýta sér æxlunarstöðvar við Grænhöfðaeyjar, en æxlunarstofninn þar virðist mjög lítill eftir óhóflegar veiðar á svæðinu á 19. og 20. öld, eða um 300 dýr. Því eru kenningar á lofti um að fleiri æxlunarsvæði sé að finna í N-Atlantshafi sem enn á eftir að bera kennsl á.

Nýlegar hljóðrannsóknir á viðveru hnúfubaka við strendur Íslands hafa sýnt fram á að hvalirnir haldi til við norðausturströnd Íslands yfir hávetur og fram í mars. Þrátt fyrir að vera utan þekktra æxlunarstöðva syngja hnúfubakstarfarnir sína einstöku æxlunarsöngva af miklum móð á þessum tíma. Þessi sérstaka hljóðmyndun einskorðast fyrst og fremst við æxlunartímann, þ.e. nóv.–apríl. Söngatferlið á norðurslóðum undirstrikar frekari fjölbreytileika í far- og æxlunarhegðun þessarar tegundar en áður var talið.“

 

Edda Elísabet stundar doktorsnám í líffræði við HÍ en verkefni hennar snýr að notkun hljóðupptökutækja til rannsókna á heilsársviðveru og hegðun hnútubaka við NA-strönd Íslands. Edda lauk mastersprófi við HÍ árið 2007 þar sem hún rannsakaði heilsársviðveru höfrunga í Faxaflóa. Edda er lærður kennari og hefur sinnt kennslu við HÍ og menntaskóla sem og starfað sem leiðsögumaður og ráðgjafi fyrir hvalaskoðunarfyrirtæki og söfn.

Sjá nánar á vef HÍN (http://www.hin.is/)
Vertu félagi HÍN á Facebook (www.facebook.com/hid.islenska.natturufraedifelag)

Neikvæð umhverfisáhrif sjókvíaeldis við Íslandsstrendur

Fimmtudaginn 14. apríl n.k. verður haldið málþing um neikvæð umhverfisáhrif sjókvíaeldis við Íslandsstrendur.

Landssamband veiðifélaga og Landssamband stangaveiðifélaga standa fyrir málþinginu í samstarfi við Angling iQ.

Málþingið hefst kl. 16:10 og mun það fara fram í aðalsal Háskólabíós.

Frummælendur koma víða að en þeir eru: Orri Vigfússon, formaður North Atlantic Salmon Fund, sem berst fyrir verndun laxastofna Norður-Atlantshafsins. Erlendur Steinar Friðriksson, sjávarútvegsfræðingur og doktorsnemi í fiskifræðum. Erlendur mun fjalla um umfang og áhrif sjókvíaeldis á norskum laxi í Eyjafirði. Sigurður Guðjónsson, forstjóri Veiðimálastofnunar. Erindi hans nefnist Áskoranir í íslensku fiskeldi.

Kjetil Hindar, yfirmaður rannsókna hjá Norsk institutt for naturforskning (NINA) er aðallfyrirlesari. Kjetil mun fjalla um erfða- og vistfræðileg áhrif strokinna eldislaxa á villta laxastofna í Noregi. Fundarstjóri er Hilmar Bragi Janusson, forseti verkfræði- og náttúruvísindasviðs Háskóla Íslands.

Málþingið mun fara fram samhliða veiðisýningunni RISE í Háskólabíó fimmtudaginn 14. apríl og mun standa frá kl. 16:10 til kl. 18:30 með hléi.

Móta minningar vetradreifingu síldarinnar?

Föstudagsfyrirlestur vikunnar verður fluttur af Jed I. Macdonald, doktorsnema í líffræði.

Erindi Jeds heitir: Do memories govern the winter distribution of Atlantic herring?

Meðhöfundar hans eru Kai Logemann, Elias T. Krainski, Þorsteinn Sigurðsson,
Colin M. Beale, Geir Huse, Solfrid S. Hjøllo og Guðrún Marteinsdóttir prófessor.

Hugmyndir  um meðvitund og hugsun dýra eiga sér mikla og flókna sögu. Ljóst er að námshæfileikar, minni og félagslegar tengingar skipta margar dýrategundir miklu máli, t.d. fyrir far og farleiðir. Fyrir langlífar tegundir sem ferðast í hópum eins og síld (Clupea harengus) í torfum, er möguleiki á flutningi á þekkingu milli eldri og yngri einstaklinga. Jed hefur rannsakað 23 ára gagnasyrpu um far og veiði íslensku sumargosíldar hér við land. Niðurstöðurnar eru mjög forvitnilegar.

Lengra ágrip á ensku er hægt að lesa á vef Líf og umhverfisvísindadeildar.

Önnur erindi í fyrirlestraröð líffræðinnar vorið 2016.

http://luvs.hi.is/fyrirlestrar_vorid_2016

Umhverfisáhrif fiskeldis og kostnaður vegna mengunar

Fiskeldi er vaxandi atvinnugrein á heimsvísu og leggur töluvert til fæðuframboðs heimsins. Hérlendis eru uppi hugmyndir um að auka fiskeldi verulega, sérstaklega eldi t.d. laxfiska í sjókvíum. Saga fiskeldis erlendis gefur tilefni til þess að við stígum þau skref hægt og af varkárni.

Norðmenn eru stærstu framleiðendur eldislax í heimi, og þeir hafa gert fjölmörg mistök á meðan iðnaðurinn byggðist upp. Mistökin hafa áhrif á framlegðina en ekki síst villtar tegundur, náttúruna og umhverfið. 

Vandamálin eru fjölþætt.

Fiskeldi í sjókvíum fylgir mikið innflæði á næringu á takmarkað svæði, þannig að úrgangur og matarleifar hlaðast upp. Á meðan strangar kröfur eru um hvernig ganga meðhöndla og dreifa má saur húsdýra (hænsna, kúa og svína) þá má úrgangur úr sjókvíum leka í sjóinn. Grútur - sem getur drepið fugla - og staðbundin ofauðgun eru m.a. afleiðingar sjókvíaeldis.

Í sjókvíaeldi er óhjákvæmilegt að laxar sleppi út, og leiti í nálægar ár. Ég man eftir því sem pjakkur í Kjósinni fyrir aldamót. Þá var laxeldi í Hvalfirði, og brestur kom í kvíar í vondu veðri. Í kjölfarið var mun meiri veiði í Laxá í Kjós. Einhver gæti haldið að það væri hið besta mál, en vandamálið er að villtu laxarnir og eldislaxarnir geta æxlast. Blendingarnir verða aldrei erfðafræðilega eins og villtu laxarnir og því ólíklegt að þeir standi sig jafn vel í náttúrunni.

Norskir vísindamenn hafa kortlagt erfðamengun í villtum laxastofnum, sem rekja má beint til fiskeldis (sjá heimild neðst).

Í sjókvíaeldi magnast einnig iðullega upp sníkjudýr og pestir. Ein sú skæðasta er laxalúsin - sem getur lagst á villta laxa og aðra laxfiska. Því er mikilvægt að hafa sjókvíar ekki nálægt veiðiám. Hérlendis eru fullt af flottum veiðiám, allt í kringum landið, og glapræði að fórna þeim fyrir fiskeldi.

Reynsla norðmanna af umhverfisáhrifum fiskeldis er víðtæk og upplýsandi. Orri Vigfússon, formaður verndarsjóðs villtra laxastofna ritar grein í Morgunblaði dagsins (Úreltar fiskeldisaðferðir) og fjallar um þessi mál. Grein hans hefst á þessum orðum:

Nágrannaþjóðir okkar í Noregi og á Írlandi hafa áttað sig á því að það er mjög kostnaðarsamt að undirbúa laxeldi í opnum sjávarkvíum. Bæði löndin hafa í kjölfarið ákveðið að fiskeldisfyrirtækin eigi að greiða þann kostnað sjálf. Fyrirtæki sem sækja um leyfi fyrir slíkri starfsemi í norskum fjörðum þurfa þannig að reiða fram hundruð milljóna króna óafturkræf framlög til að opinberar stofnanir geti gert viðeigandi rannsóknir.  Hér er verið að tala um mat á aðstæðum, rannsókn á lífríkinu, burðaþolsmat á fyrirhuguðum eldissvæðum.  Auk þess þarf að byggja upp þekkingu til að hafa eftirlit og þá umsjón sem krafist er til að ekki verði stórslys.

Nýlega voru boðin upp og seld í Noregi tuttugu kvótaleyfi, hvert fyrir 780 tonna sjóeldisframleiðslu á samtals 904 milljónir norskra króna.  Þetta svarar til 892 milljóna íslenskra króna fyrir fyrir sérhvert leyfi. Við þetta vakna upp spurningar um það hversu mikils virði leyfin eru sem nú er verið sækja um hérlendis. Hér er verið að sækja um framleiðsluleyfi upp á tugþúsundir tonna og það án þess að fyrirtækin þurfi að greiða nokkuð fyrir.

Afleiðing af óvönduðum vinnubrögðum liggja fyrir í Noregi. Lífríki landsins hefur nú þegar beðið umtalsverðan og óafturkræfan skaða af laxeldi í opnum sjókvíum eins og fram kemur í álitsgerð norsku ríkisendurskoðunar um áhrif fiskeldisins þar í landi. Ríkisstjórnin hefur staðið fyrir neyðarfundum og nær allir háskólar og vísindastofnanir Noregs vinna að rannsóknarverkefnum til að freista þess að finna lausn á vandamálum sem eiga rætur að rekja til fiskeldisins. Vísindamenn viðurkenna að þeir hafi ekki svör á reiðum höndum.

Ég tel mikilvægt að við lærum sem mest að Norðmönnum og Írum um það hvernig best er að halda utan um fiskeldi. Eitt mikilvægt skref er að tryggja að nægilega góðar rannsóknir séu stundaðar á lífríkinu til að hægt sé að meta umhverfisáhrif fiskeldis. Eðlilegt er að fiskeldisfyrirtækin borgi fyrir þær rannsóknir. Önnur leið, sem Orri talar líka fyrir, er að beina fiskeldisfyrirtækjum meira í átt að eldi í lokuðum kvíum. Á fundi sem NASF og Líffræðifélag Íslands skipulögðu fyrir nokkrum árum, kynntu erlendir sérfræðingar fjölmargar útfærslur á slíkum lausnum sem eru mjög aðlaðandi kostir þegar gallar sjókvíaeldis eru metnir.

Heimildir:

Atlantic salmon populations invaded by farmed escapees: quantifying genetic introgression with a Bayesian approach and SNPs Kevin Alan Glover o.fl. BMC Genetics201314:74 DOI: 10.1186/1471-2156-14-74

Fiskeldi í kvíum í sjó og á landi, fundaröð árið 2014. Vefur líffræðifélags Íslands.

Hellableikjur við Mývatn - spennandi doktorsverkefni

Í hraunhellum við Mývatn finnast dvergbleikjur, sem virðast fjarskyldar þeim bleikjum sem finnast í vatninu sjálfu. Hellarnir eru margir mjög litlir og flestir töluvert einangraðir.

Bjarni K. Kristjánsson, Camille Leblanc, Skúli Skúlason og Árni Einarsson stunda rannsóknir á vistfræði og þróunarfræði þessara fiska, með merkingum, atferlisgreiningum, erfðafræði og líkanagerð.

Hópurinn leitar nú að nemendum í tvö spennandi verkefni. Verkefnið er í samstarfi við Háskólan í Guelp í Kanada.

http://holar.is/taekifaeri_fyrir_doktorsnema_i_throunarvistfraedi

 

http://holar.is/taekifaeri_fyrir_framhaldsnema_i_vistfraedi_fiska

 

Líffræðilegur fjölbreytileiki - samspil vistkerfa, þroskunar og þróunar

Hvernig verður líffræðilegur fjölbreytileiki til?

Sumir rannsaka vistfræðilegar orsakir breytileikans, þar sem t.d. munur á milli búsvæða eða lifnaðarhátta tengist útliti eða eiginleikum lífvera.

Aðrir rannsaka þróun eiginleika, og krafta þróunar sem virka á stofna.

Nýlega hafa líffræðingar leitast við að þætta saman skilning á kröftum þróunar, lögmálum vistkerfa og lykilatriðum þroskunarferla.

Bjarni Kristófer Kristjánsson prófessor og samstarfsmenn hans við Háskólann á Hólum hafa rannsakað þessar spurningar, með því að skoða bleikjur, hornsíli og búsvæði þeirra hérlendis og ytra.

Bjarni mun fjalla um rannsóknirnar og líkön sem samþætta vistfræði, þróun og þroskun, í erindi við Líffræðistofnun Háskóla Íslands föstudaginn 1. apríl. Erindið er frá 12:30 til 13:10 í stofu 131 í Öskju, náttúrufræðahúsi HÍ. Allir velkomnir.

Ofbeit er staðreynd

Í samhengi við búvörusamninga er mikilvægt að átta sig á því að landbúnaður hefur umhverfisáhrif, m.a. villtan gróður. Hérlendis hefur sauðkindin haft mjög mikil áhrif á gróðurþekju, sérstaklega á svæðum sem voru viðkvæm vegna gjósku á eldvirka hluta landsins. Ólafur og Andrés Arnalds hafa fjallað um þetta mál, í greinarskrifum og í viðtali við Spegilinn.

Ólafur Arnalds svarar fullyrðingum formanns landsamtaka sauðfjárbænda í grein í Fréttablaðinu (24. mars 2016 Engin ofbeit?). Ólafur segir:

Það er verið að gera samninga við bændur um styrk þjóðarinnar við starfsemi þeirra. Það munu að líkindum yfir 50 milljarðar renna frá almenningi til sauðfjárframleiðslunnar á næstu 10 árum. Um það bil þriðjungur framleiðslunnar er fluttur út, við erum að greiða niður kjöt ofan í erlenda neytendur í ríkulegum mæli. Lengi hefur verið barist fyrir því að nýta samninga við bændur til þess að hætta beit á illa grónum afréttum landsins. Nú hefur formaður Landssamtaka sauðfjárbænda stigið fram í útvarpi (Spegillinn 21. mars) og hafnað því að ofbeit eigi sér stað á Íslandi. Það verður að teljast býsna alvarleg yfirlýsing í ljósi baráttunnar fyrir beitarfriðun illa gróins lands. Stórtíðindi.

Staðreyndin er sú að Landgræðsla ríkisins, samtök á borð við Landvernd og Náttúruverndarsamtök Íslands, fagfólk og ótal margir aðrir hafa barist fyrir því áratugum saman að beit á verst grónu afrétti landsins verði hætt. Ég fullyrði að beit á illa grónum afréttum getur ekki talist annað en rányrkja og er í raun alltaf ofbeit. Fyrir því hafa verið færð gild fagleg rök svo áratugum skiptir, aftur og aftur. Að tengja slíka nýtingu við „sjálfbæra landnýtingu“ er hlálegt. Kolefnisspor dilkakjötsframleiðslu er meðal þess versta sem þekkist fyrir fæðu í heiminum og vistspor auðnabeitar er „stjarnfræðilegt“. Ísland er eigi að síður aðili að alþjóðasamningum á sviði umhverfismála sem lasta nýtingu af þessu tagi.

Andrés var í viðtali í Speglinum (Sérfræðingur:Ofbeit er staðreynd - RÚV 23. mars 2016.) og var inntakið á þessa leið.

Ofbeit sé staðreynd, og að afneita því sé jafnslæmt eða verra en sú alhæfing að allt Ísland sé í tötrum og illa farið. Hvorugt standist skoðun. Spurður hvar ástandi sé verst nefnir Andrés miðhálendið þar sem auðnir séu ríkjandi sem teygi sig sumstaðar allt niður á láglendi. Í raun sé gosbeltið viðkvæmasta svæðið og mikilvægt sé að viðhalda gríðri þar og græða upp eftir mætti til að forðast gjóskufok. Þá bendir hann á að um þriðjungur lambakjötsframleiðslunnar nú seljist ekki innanlands og sé því fluttur út, niðurgreiddur af íslenskum skattgreiðendum. Nýi búvörusamningurinn veldur að hans mati fjölgun sauðfjár og enn meiri framleiðslu þrátt fyrir minnkandi innanlandsneyslu. Það sé ótækt að ríkið greiði niður lambakjöt til útlendinga og þurfi jafnframt reiða hendi fé til landbóta þar sem of margt sauðfé hefur verið á beit. Hin hliðin á peningnum sé svo sú að margir bændur vinni gríðarlega gott starf í uppgræðslu og endurheimt lands. Það starf hafi hins vegar ekki útrýmt ofbeit.

Ég mæli með því að fólk hlusti á viðtalið í heild sinni.

Matskerfi háskólanna - málþingið í sal þjóðminjasafns Íslands

Þriðjudaginn 22. mars nk. heldur Vísindafélag Íslendinga málþing um matskerfi háskólanna.  Málþingið verður haldið í sal þjóðminjasafns Íslands  og hefst Kl. 12:00

 

 Dagskrá

12:00 - 12:20.  Vinnumatskerfi ríkisreknu háskólanna

Hákon Hrafn Sigurðsson, prófessor við HÍ

12:20 - 12:40.  Matskerfi Háskólans í Reykjavík 

Kristján Kristjánsson framkvæmdastjóri Gæða við HR

12:40 - 13:15.   Umræður

Fundarstjóri: Þórunn Rafnar deildarstjóri hjá Íslenskri erfðagreiningu

 Boðið verður upp á öflugt vísindakaffi og bakkelsi á undan málþinginu frá kl. 11:30