Skemmdarverk og skýrsla

Pistill Helga Jóhanns Hauksonar bendir á að spjöllin sem unnin voru á tilraunareit ORF virðast hafa gerst fyrr en segir í fréttatilkynningu fyrirtækisins.

Ef lýsing ORF af atburðum er ekki nægilega nákvæm kastar það þá rýrð á starfsemi þeirra? Ef lýsing þolanda af glæpamanni er ónákvæm, þýðir það að glæpurinn var ekki framinn? Í þessu tilfelli var skemmdarverk framið, en reynt er að gera þolandann grunnsamlegann.

Auðvitað eiga ORF að fara eftir þeim leiðbeiningum sem settar voru um ræktun byggsins, en ég held að það sé ofaukið að krefjast 24 stunda gæslu á svæðinu, varðhunda og gaddavírs. 

Egill Helgason tók þetta upp í færslunni "spjöll á kornakri" og kveikti í ansi líflegum þræði á bloggi sínu. Skoðun Egils á málinu er dálítið þokukennd, en hann virðist vera mótfallinn ræktun á erfðabreyttum lífverum og finnst vísindamenn til lítils gagnlegir við mat á áhættu:

Annars má benda á að tuttugasta öldin kennir okkur meðal annars eitt:

Að vísindamönnum er ekki treystandi til að meta hvað er hættulegt og hvað ekki.

Komment við spjöll á kornakri sett inn kl. 21. ágúst, 2009 kl.11:46

Auðvitað þurfa vísindamenn að koma að mati á áhættu nýrrar tækni eða við mat á hættuni af mengun eða breytingum á loftslagi. En það á vitanlega ekki að vera mál vísindamannanna einna, samfélagið VERÐUR að koma að ákvarðanatökunni líka. Mikilvægast er að hún sé UPPLÝST, ekki bara að menn séu hræddir við söngvírinn af því hann lætur hátt í vindi. Við vitum að mörg mannanna verk hafa mikil neikvæð áhrif á náttúruna og þurfum að gera meira til að draga úr þeim áhrifum eða minnka þau. Erfðabreyttar lífverur eru ekki sú ógn sem margir vilja vera láta, og það sem meira máli skiptir er að það liggja ekki staðreyndir til grundvallar ótta þeirra.

Vísa á þráð Egils, þar sem mjög lífleg umræða fer fram.

Margar ógnir steðja að íslenskri náttúru, á landi og legi. Nýverið kom í ljós að plast brotnar hratt niður í hafinu og getur verið sérstaklega hættulegur lífríki þess. Getum við ekki sameinast um að berjast gegn ofnotkun á plasti, í stað þess að karpa um meinlausar plöntur?

Mikið tjón fyrir lítið fyrirtæki

Finkurnar koma

Á Galapagoseyjum í Kyrrahafinu má finna 13 tegundir finka. Munurinn á milli þeirra liggur aðallega í byggingu og stærð goggsins. Einhver munur er einnig á stærð þeirra og atferli, en annars eru þær mjög áþekkar í byggingu. Charles Darwin heimsókti Galapagos á hringferð sinni um hnöttinn á skipi hennar hátignar HMS Hvutta. Hann veitti aðallega athygli sérstæðri jarðfræði eyjanna, þær eru eldfjallaeyjar eins og Ísland og Grænhöfðaeyjar og mismunandi skjaldbökum sem finna mátti á nokkrum eyjanna.

Það var eftir heimkomuna að hann áttaði sig á því að finkurnar voru, þrátt fyrir ólíka gogga allar af sama meiði. Þeim svipaði meira að segja til finka sem algengar eru á meginlandi Suður Ameríku. Það renndi stoðum um hugmynd hans um að allt líf væri af einni rót, þróunartré lífsins.

Hin megin stoð þróunarkenningarinnar er hugmyndin um náttúrulegt val. Darwin og náttúrufræðingurinn Alfred Wallace tókust á við þá spurningu af hverju margir eiginleikar lífvera eru aðlagaðir umhverfi þeirra. Til dæmis eru goggar finkanna á Galapagos mismunandi eftir því hverskonar fæðu þær neyta. Þannig eru sumar finkutegundirnar með mjóa  langa gogga sem henta vel til að ná skordýrum. Aðrar tegundir eru með breiða og stutta gogga sem nýtast vel til að brjóta skurn af hörðum fræjum.

Mynd af vefsíðu Harvard háskóla.

Þróunarfræðingarnir og hjónin Peter og Rosemary Grant við Princeton háskóla, hafa um áratuga skeið rannsakað fjölbreytileika finkanna á Galapagos. Þau hafa orðið vitni að hraðri þróun, þar sem goggar ákveðinna tegunda hafa breyst mjög hratt í kjölfar breytinga á fæðuframboði. Þau munu segja frá niðurstöðum sínum í yfirlitserindi er þau nefna "Finkur Darwins og þróun".

Erindið verður laugardaginn 29 ágúst kl 13:00. Það verður í hátíðarsal HÍ og er öllum opið.

Erindið eru hluti af fyrirlestraröð í tilefni afmælis Charles Darwin, sjá nánari dagskrá á darwin.hi.is.