Börn og geðlyf

Börn og unglingar eru framtíðin. Það segir sitthvað um samfélag hvernig það fer með framtíð sína. Nýleg grein eftir Helgu Zoëga, Matthías Halldórsson og samstarfsmenn sýnir að við dælum geðlyfjum í börn okkar og unglinga. Með orðum Steindórs J. Erlingssonar:

Þegar horft er á einstaka lyfjaflokka þá hefur ávísun örvandi lyfja, sem notuð eru til þess að meðhöndla athyglisbrest og ofvirkni (ADHD), aukist gríðarlega á undanförnum tveimur áratugum. Í samanburði við Finna nota Danir, skv. annarri vísindagrein, tvisvar sinnum meira af þessum lyfjum, Svíar þrisvar, Norðmenn átta en Íslendingar 22 sinnum meira. ...

Ávísun geðlyfja til þessa aldurshóps er sú mesta sem þekkist í Evrópu, en er að einhverju leyti sambærileg við það sem tíðkast í Bandaríkjunum. Hvernig stendur á því? Erum við að selja langtímahagsmuni barnanna okkar fyrir skammtímagróða?

Úr morgunblaði dagsins grein  um börn og geðlyf.

Steindór hefur tekist á við geðsjúkdóma um nokkura ára skeið og skrifað um reynslu sína, og rýnt í vísindin á bak við sum af algengustu geðlyfjunum. Hann hefur komist að því að lyfjafyrirtækin hafa oft beitt óheiðarlegum vinnubrögðum til að láta lyfin líta betur út, og brellum til að halda þeim að læknum og neytendum.

Eins og við ræddum í gær og Kristinn Theódórsson í sínum pistli er nauðsynlegt að almenningur, fræðimenn og fréttamenn veiti lyfjafyrirtækjunum og nýaldarpostulunum aðhald. Fræðin munu sigra sérhagsmunina.

Ítarefni:

Psychotropic Drug Use among Icelandic Children: A Nationwide Population-Based Study Helga Zoëga, Gísli Baldursson, Birgir Hrafnkelsson, Anna Birna Almarsdóttir, Unnur Valdimarsdóttir, Matthías Halldórsson. Journal of Child and Adolescent Psychopharmacology. December 2009, 19(6): 757-764. doi:10.1089/cap.2009.0003.

Heimasíða Steindórs

Fleiri pistlar um þetta efni:

Þunglyndislyf og léleg tölfræði

Framhald um þunglyndislyf og lyfjarisa

Geðröskun og lyfleysa

Bæklingurinn dreginn til baka

Lyfjafyrirtæki og blekkingar

Neurosceptic fjallar um GSK á Íslandi

Fréttir, fréttamenn og ritskoðun

Opið samfélag byggir á góðri fréttamennsku, þar sem bent er á það sem aflaga fer, t.d. spillingu í stjórnsýslu, ofríki fyrirtækja, eða óeðlilegum hagsmunatengslum.

Það er mikilvægt að blaðamenn og almenningur geti kynnt sér mál, sett þau í samhengi og fylgt þeim eftir. Annars sleppa peningagráðugu ránfuglarnir úr snörunni. Gagnrýni á einstaklinga, fyrirtæki og félög sem halda fram bulli er skylda þegnanna og sérstaklega fréttamiðla.

Því miður erum við illa búin hérlendis. Fréttablöðin eru ekki með sérstaka vísindafréttamenn, og virðast  til í að prenta hvaða fréttatilkynningu sem er um hnykklækningar, olíumeðferðir, maðkasúpuseyði og detox (t.d.MMS steypuna). Það er meðvirkni.

Erlendis er sama barátta háð. Undanfarið ár hefur blaðamaðurinn Simon Singh staðið í málaferlum við bresku hnykklækningasamtökin sem voru ekki sátt við gagnrýni hans á auglýsingar samtakanna. Samtökin stefndu honum fyrir meiðyrði - en töpuðu málinu. Bendi á pistil Kristins Theodórssonar um þetta efni: Sigur vísindanna yfir kukli og ranghugmyndum og frétt the Telegraph Simon Singh wins key battle in alternative medicine libel case.

Þetta er ekki erlent vandamál, heldur fyrirbæri sem stuðlaði einng að hruni okkar. Það var þöggun í samfélaginu, og Kristinn G. Arngrímsson fyrrverandi blaðamaður tekur undir það: Morgunblaðið tók þátt í þögguninni.

Skylt efni:

högun tilrauna og smáskammta"lækningar"

nálastungur og pílukast.